ترکی و زبانهای اتصالی باستانی
در این نوشته بر اساس آثار زیر :
1- مقایسه ( سومری – ترکی) SUMERCƏ, TÜRKCƏ TUTUŞDURMA
https://iranglobal.info/node/87142
2- رابطه ( ایلامی - ترکی) ELAMCA-TÜRKCƏ DIL ƏLAQƏSI
https://iranglobal.info/node/85181
3- رگه ( اورارتویی-ترکی)(URARTUCA-TÜRKCƏ)İZ
https://iranglobal.info/node/88338
4- رابطه زبانی(هوری- ترکی)HURRİCƏ -TÜRKCƏ
https://iranglobal.info/node/181632
عبارات و جملاتی از زبانهای مذکور، مورد کندوکاور قرار میگیرند.
جملات زبانهای باستانی معمولاً با رنگ آبی قید شده اند. اعداد درکلمات سومری، نشانۀ "تلفظ واحد، و املاء و معانی مختلف"لغات است. اینجا میتوان واژه ها را بدون شماره خواند.
*
بررسی این زبانها مواردی را روشن میکند:
1- زبانهای نامبرده، زبانهای اتصالی agglutinative مستقلی هستند که عملکردشان تابع قواعد خودشان است.
آنها در مواردی قواعد مشترک دارند.
2- از زاویه ساختار زبانی( فونتیک، وندها، کلمات، گرامر، معانی لغات، نگاه زبانی به اشیاء و پدیده ها و...) نسبت بهم "دوری و نزدیکی"دارند، که ارتباط آنها را نشان میدهد. این رابطه در مورد زبان ترکی هم صادق است.
3- زبانهای اتصالی مذکور و مانندهایشان، نشان از این دارند که آنها در مجموع به یک منطقه و گروه زبانی "کم و بیش نزدیک بهم"تعلق دارند . خانواده زبانهای ترکی نیز از این گروه است.
4- برخلاف نظر بعضی ها، آنها زبانهای "تک افتاده و بی ارتباط با همدیگر"نبوده اند. بلکه با تمام دوری و نزدیکی ها، هم ریشه و هم خانواده بوده اند. زبان ترکی با همه این زبانها رابطه دارد و متعلق به این خانواده است. خانواده زبانهای اتصالی باستانی.
5- درموارد مذکور معمولاً نظر واحدی بین پژوهشگران وجود ندارد. عرصه مسایل انسانی محل آراء مختلف و متضاد است و خواهد بود....
ادامه در فرمت PDF
