"چه رهبری " !

این رهبری که داریم الحق که کیمیا است

باید به خود ببالیم مانندِاو کجا است

او است شخصِ اولاو استفوقِ قانون

آری حسابِ ایشان از مردمانجدا است

او بود  حجّتِ دین  ،  گردید آیت الله

شدصاحبِ رساله ،شایانِ مرحبااست 

صد ساله ره به یکشب پیمود ای دریغا

کشور بدونِ قانون ،اسلام بینوا است

ناخوانده گشتملاّ، بر هیچنیستدانا

این اظهر من الشمس ناحقّ و ناروا است

با چشمِ بسته یک مشتجاهل مریدِ اویند

آری به خیلِ کورانیک چشمپادشا است

آنان که درولایت ذوبند و کاسه لیسند

کم مانده تا بگویند سیّد علی‌ خدااست

اودردرونِ بیتش  شبهای شعر دارد

حرفِدُمِخروس و سوگندِنابجا است

با شاعران نشستن قلبی رقیقخواهد

ظالم  دلی‌ ندارد اینها  همهادا است

عرفان و شعر یکسو زندان و حصر آنسو

ای شیخ این حدیثِ یک بام و دو هوا است

گویند در تولّدعیسی صفت سخنگفت

آنکس کهگفت اینراشیّادِ بی‌ حیا است

بس جامهٔ  تقدّس  بر قامتش   بدوزند

برمردمانولیکناینحیله آشنا است

ویروسِ مرگ آمد گوئید وقتِ وقت است

از آستین در آرد دستش اگر شفا است

بر حالِزارِ مردم قلبِجهانیان سوخت

ارسالِجنسو دارو اثباتِ مدّعا است

باز از سیاه بازار  اعانه   سر درآورد

وندر بساطِ   دلّال داروی  کیمیا  است

در کشوری که دزدان پست و مقامدارند

پروندهٔ   تظلّم   بی‌پاسخی  رها   است

تا غاصبی چنان او در فکرِ سلطنت هست

اینست وضعِکشور این دردبی‌ دوا است

آناختیارِ تامش وین خویبی‌ مرامش

فرقِ میان فرعونبا حضرتش کجا است

ایشان که جان بدر برداز خیزشِ فقیران

شاید گماننمودست پایانِماجرااست

اذهانِ مردمان لیکتاریخِ مستندهست

هر خونِ بی‌ گنه را البتّهخون بها است

از ماگذشتو خیری از زندگی‌ ندیدیم

امّادرونِ مغزم غوغایصدچرااست

رویسخن کنونم با نسلِنوجوانست

چشمِامیدِایران  من بعدبرشمااست

*****            

         احمد نیکبخت- اسفندِ ۱۳۹۸